Column Pierre Linssen: De ‘mensenwaarheid’; helaas (ook) een ‘werkelijkheid’

De voortzetting van de waan, aansluitend op mijn column van 12 oktober 2020:
https://www.wellaandemaas.nl/actueel/column-pierre-linssen-coronatijd-covid-19-perikelen-donkere-wolken/10489

… zodat er bij deze nu doorgelezen kan worden, mocht het onderwerp aanspreken.

Inmiddels zijn er 3 maanden verstreken en de waan van alledag galoppeert voort. Tussen de trieste berichten zoals ze dagelijks geplaatst worden in de diverse digitale media, verschijnen onverstoorbaar vrolijke reclames voor lekkere gerechten en hebbedingetjes en soms zelfs vakanties, alsof het de ‘normaalste zaak van de wereld’ is.

We moeten dus hoe-dan-ook blijven kopen. Het jachtige leven waarbij ‘selling’ en ‘profit’ hoog in het vaandel staan. Het credo van de economie (lees: plutocratie = aanbidding van het grote geld).  

Allerlei (on)bekende en (on)gestudeerde) mensen zweren bij de diverse complotten dat we steriel worden gemaakt of chips ingespoten krijgen als we ons laten vaccineren.
De twijfel die dan ontstaat is begrijpelijk, want wie kun je tegenwoordig nog vertrouwen?

Relationele banden worden verbroken omdat we het niet (meer) met elkaar eens zijn, maar schept wel meer duidelijkheid in die relaties. De verscherping zet zich door en de waan krijgt steeds meer de allure van tweedeling en chaos.

Mijn column van 12 oktober 2020 sloot ik als volgt af:

“Vriendelijkheid en respect brengt een lach. En die lach begint bij jezelf.
Dat kan als een butterfly-effect werken en sterker nog, dat gebeurt dan ook.
Probeer het maar eens. Don't go with the flow, be the (new) flow ...”

Ik weet het, ga er maar aan staan als je enkel de berichtgevingen rond en na nieuwjaar beschouwt. Toenemende autobranden, vernielzucht en allerlei regels worden met voeten getreden waarbij hulp- en dienstverleners worden bedreigd, beschoten met vuurpijlen en al wat dies meer zij. Een proces wat overigens al langer gaande is.

En wee als je iemand aanspreekt op haar of zijn gedrag; een vuist, messteek of een kogel kan het antwoord zijn. Ook zo gedragen ‘de mensen zich onder ons’.

Met een welhaast ongezonde belangstelling volgen we oorlogen, drama’s en ellende en soms stappen we uit onze auto om een foto van die ellende te maken om het ergens in de asociale media te plaatsen. We veroordelen anderen zonder achtergrondinformatie en gedragen ons zoals de media dat wel eens doet.

We verliezen ons in tal van informatievoorzieningen, technisch speelgoed en spelletjes, waarbij we ons af laten leiden van ons innerlijk vergeten geluk.

De grootste mensengroep is gelukkig vredelievend en ‘goed’ van geest en wil, het is vooral de negatieve minderheid die wordt belicht, zoals ik dat heel bewust nu ook doe.
Er gebeurt momenteel naast al dat negatiefs ook veel moois én positiefs!
Helaas krijgt dát veel minder aandacht van de media én van onszelf.

De tijd van het omdenken, het ‘resetten’ en het overdenken waar we als beschaming (eerder: beschaving?) mee bezig zijn. Consuminderen dan? Kan dat wel? Het aantal ‘arme gezinnen’ blijft groeien, wordt beschuldigd door de overheid en is uiteindelijk aangewezen op de voedselbank.
Frustratie kan dan leiden tot agressie en vandalisme, maar daar schiet niemand iets mee op, integendeel. Probeer die ‘lach’ van mijn gecursiveerde tekstblok hierboven dan maar eens te behouden …

We zitten als mensheid met z’n allen in ons zelf gemaakte bootje, waarbij het roer op allerlei ‘fronten’ subiet om moet. Mogelijk een erg lastig proces met een eigen gemaakt gat in die boot. We hebben ons gedistantieerd en geïsoleerd van de Natuur en zoeken ons geluk in de conceptuele zelfzuchtige materiële droomwereld. We identificeren ons met onze gemanipuleerde gedachten en persoonlijkheid en zijn geheel vergeten wát we zijn en wat werkelijk gewild is. Resetten dus … en dat begint toch écht bij jezelf.

Dat kan al in de Natuur, waar je dan oorspronkelijk ook vandaan komt.

Waarom zo ver weg op vakantie gaan om te ontspannen? Dat kan prima in Europa en ook in Nederland. Als je het niet elders in Nederland vindt, dan misschien in jouw provincie of gemeente. Of in de tuin of woning waarin je leeft. De straatzwerver of dakloze hoeft zich geen zorgen te maken dat er iets kapot gaat, want hoe meer je bezit, hoe meer er stuk kan gaan, toch? Het échte geluk vind je van binnen:

Het ‘Zijn’ is de meest eenvoudige staat van alles en iedereen. De wezenskern van al dat wat er is; een fantastische rijkdom die niets met geld en hebbedingetjes te maken heeft.

Neem het concept *neuroplasticiteit* eens onder de loep; het vermogen van de hersenen om zich te herstellen en herstructureren waarbij besef en bewustzijn vergroot kunnen worden en waarbij negativiteit omgezet kan worden in positiviteit.

Wees kritisch en twijfel, maar sta open voor mogelijkheden. Respecteer, waardeer en accepteer, maar doe dat niet bij alles. Hoe mooi is het om mensen waar te nemen die dieren én andere mensen helpen, mensen die onverstoorbaar en onbaatzuchtig rommel in de wegberm opruimen, liefde hebben voor de Natuur en zich daarvoor inzetten?
En die groep groeit sneller dan dat we het in de gaten hebben.

Het zijn geen helden, maar mensen die het geluk in pure liefde en in zichzelf gevonden hebben. Ze ‘zijn’ … liefde.

Opmerking: sommige woorden (zoals *neuroplasticiteit*) herbergen veel informatie en dat zou een column veel te lang maken. Bovendien zou het afleiden. Indien interesse, gewoon dat woord even selecteren, kopiëren en plakken in Google en je krijgt de benodigde info, hier bijvoorbeeld de wetenschappelijke:

(https://www.cognifit.com/nl/brein-plasticiteit-en-cognitie#:~:text=Neuroplasticiteit%20of%20neurale%20plasticiteit%2C%20stelt,zich%20te%20herstellen%20en%20herstructureren.)

Ervaringen en tips kan men lezen als je de volgende woorden selecteert, kopieert en plakt in Google: ‘neuroplasticiteit positief denken’, om daarna te klikken en te vinden.

En uiteraard kan dat bij elk individueel woord, maar let wel goed op de commerciële misleidingen, blijf kritisch en doe aan factchecking en peerreview …

Onze vakantieactieradius heeft overigens nooit verder gereikt dan Italië en die actieradius gaan we dit jaar flink inkorten. Veiliger en goedkoper en in een omtrek van 300 kilometer krijg je al het moois in je leven niet te zien. En voor het mooie weer hoeven we ook niet meer ver te gaan. Iets van elk nadeel heeft zijn voordeel?