Column Pierre Linssen: De Paascolumn

Mijn vorige column sloot ik onder andere af met deze woorden:

“Ik blijf echter vertrouwen hebben in het mensenindividu*, die een steen durft te verleggen in de rivier (des levens) ‘zodat die rivier dan een gunstigere loop’ krijgt.”

Aan één van die mensen denk ik met Kerst én Pasen: jawel, aan ‘Jezus van Nazareth’.
Mijn contemplatietijd over het leven, de (pijn)dood en de opstanding.

Jezus was een mens zoals wij mensen dat allemaal zijn: oorspronkelijke schepselen van de Natuur waarbij Jezus niets ‘meer of minder’ dan een ander mens was.
Enkel een waterdruppel in de wereldoceanen, casu quo; een enkele zandkorrel in de zandwoestijnen, maar wél iemand die een steen verlegd heeft.

Helaas door velen niet begrepen en op eigen wijze geïnterpreteerd.

Op een ‘Goede vrijdag’ schijnt hij aan de pijndood overleden te zijn.
Vandaar voor de liefhebber (waaronder ikzelf):

Jezus … Wie was die man dan toch als persoon zijnde?

Een esoterische wijsheidsleraar zoals b.v. de rozenkruisers dat geloofden, of een personificatie van het opperwezen volgens de leer van het Vaticaan en alle afsplitsingen die na de reformatie ontstonden? Een politicus misschien?

Sommige uitspraken die in de Bijbel worden toegeschreven aan Jezus komen overeen met teksten die niet in de Bijbel staan. Ik doel op de diverse gnostische geschriften, waarvan de bekendste gevonden zijn bij de plaats Nag Hammadi in Egypte in 1945.

Vanuit die benadering is er een bepaalde mate van logica te vinden in de omschrijving 'Zoon van God'. Als iemand om wat voor reden dan ook een bepaald niveau van ‘zelfbewustzijn’ heeft bereikt en je begint de ware betekenis van het Hermetische systeem te doorgronden kom je tot de conclusie dat je een afgeleide bent van God, Zoon of Dochter van God. God in de onpersoonlijke vorm, oorzaak van al dat wat er is.

In feite is alles (!) uiteindelijk een schepsel van God; Allah; Brahma; het collectief; het Veld (kwantummechanica); de Natuur; het --> 'Universeel Bewustzijn'. 

Jezus zal ongetwijfeld een Messias zijn geweest, maar in feite zijn we dat allemaal wanneer we dienovereenkomstig handelen en een metaforisch steent(je) in de rivier verleggen zodat deze rivier ‘een betere en gunstigere loop’ krijgt voor al dat ‘alles’.

Tal van andere bekende en onbekende individuen hebben nadien stenen in een rivier verlegd, wat hen vaak eveneens niet in dank werd afgenomen en waardoor ze zware problemen kregen. Velen hebben het zelfs met de dood moeten bekopen.

Allemaal ‘Jezussen’, allemaal helden en heldinnen, waarbij vermeldt dat je uiteraard niet dood hoeft te zijn om een held of heldin te zijn.

Vandaar voor iedereen deze essentiële zangtekst van een andere Messias:

En zo waren en zijn er velen op hun eigen wijze.

Vandaar dat het niet ondenkbaar is dat we tijdens ons leven meerdere ‘Jezussen’ of vrouwelijke varianten daarvan gezien of gesproken hebben.
Veelal zijn het ‘boodschappers’ of wijze raad- gevers en geefsters.
Veelal zijn het zelfs kinderen waar we niet goed naar luisteren of die we niet begrijpen.

Het is bovendien geheel niet onwaarschijnlijk dat Jezus óók op een Natuurlijke wijze van een vrouw heeft gehouden. Waar mogelijk ook kinderen van gekomen zijn.  

Wie heeft het overigens bedacht dat priesters niet mogen trouwen? Was dat Paulus?
Hij prees zijn celibataire levenshouding: dat is te lezen in zijn brieven in het Nieuwe Testament van de Bijbel.

De belangrijkste Bijbelpassages hierover zijn te vinden in de eerste brief van Paulus aan de Korintiërs. Hij raadde het aan, maar kon begrijpen dat niet elke gelovige man het aankon zonder vrouw te leven. De bekendste uitspraak van hem hieromtrent luidt:
“Het is beter te trouwen dan van begeerte te branden.”

Overigens kan een priester met kinderen en een vrouw veel meer uit praktijkervaring spreken, dan een iemand die vanuit een onnatuurlijke ivoren toren handelt.
En datzelfde geldt natuurlijk ook voor al het andere ‘personeel van God’.

Wanneer je de afbeeldingen bekijkt in o.a. de Vaticaanse musea, zie je de liefdestaferelen van Jezus en Maria Magdalena geïllustreerd en gesculpteerd, maar daar schreef ik hier al eerder over.

En er komt steeds meer aan het licht, zoals het (gnostisch) Evangelie van Maria Magdalena (Berolinensis Gnosticus 8502). Maria Magdalena wordt in deze tekst beschreven als een volgeling van Jezus. Zij vertelt hierin dat ze Jezus heeft ontmoet in een visioen en dat hij haar mystieke leringen heeft onthuld, waardoor er grote onenigheid en jaloezie ontstond tussen de andere discipelen van Jezus.

Vrij vertaalt is het een tekst die beschrijft hoe de menselijke ziel in spirituele slavernij kan verkeren en hoe iemand zich daaruit kan bevrijden. In het gnosticisme is het concept ‘dood’ te zien voor iemand die ‘zichzelf kwijt is’. De zielenreis na de dood is op te vatten als een beschrijving van een ontwikkelingsweg die de ziel kan gaan om op te staan uit de zelfvergetelheid.

Die zielenreis kun je echter ook maken, wanneer je ontwaakt tijdens het leven.
Niet enkel geloven in jezelf, maar weten en ‘Zijn’; Bewustzijn.

Meerdere keren was ik daar getuige van. Een mooi voorbeeld hiervan is Susan ‘Magdalane’ Boyle, toen ze in 2009 meedeed aan de talentenjacht ‘Britain’s Got Talent’.

Daar waar het typische bevooroordeelde publiek en jurypanel sceptisch en cynisch waren bij enkel het zien van haar, sloegen ze subiet na haar eerste zangtonen als een blad in de wind om:

Susan Boyle; ze straalde alvorens en vooral ook tijdens haar onverstoorbaar optreden, verlegde een heuse steen en gaf daarmee hoop en vertrouwen aan tal van anderen.
Een ontwaken (wake-up call) en ‘opstanding’. Een voorbeeld.

Een puur mens zoals ze destijds optrad en zeker een heel mooi mens als je je verdiept in haar verleden, waarin ze vaak bespot werd.

Wanneer iemand dan toch in God of Jezus een ‘houvast’ heeft én gelooft, wat is daar dan mis mee? Helemaal niets! (Ver)Oordeel niet, zolang je het niet opgedrongen wordt.

Neem de moeite om de video helemaal te bekijken:

Werkelijke 'schoonheid' bevindt zich inderdaad (diep) van binnen.

Voor benodigde informatie even klikken op de woorden die onderstreept zijn.