Column Pierre Linssen: Het 'Niet willen weten'

Bij deze wil de schrijver  u op de hoogte stellen van het volgende: Deze column (22) is confronterend en vinger - wijzend en kan derhalve als 'negatief' geïnterpreteerd worden.
En een bepaalde 'waarheid' kan altijd als negatief opgevat worden. Vandaar dan ook de titel "Het niet-willen-weten".

Column 23 (de Paas-column van 3 april) sluit daar naadloos op aan, maar is al een flink stuk positiever!
Column 24 is enkel en alleen maar heel positief; 'Een ode aan de vrouw'.

Ontkenning en het ‘niet willen weten’ is niet hetzelfde. Ontkenning is heel simpel gezegd ende geschreven dat je vindt dat ‘iets’ niet waar is wat feitelijk wél waar is. We kennen het ontkennen allemaal; holocaust- racisme- klimaat- en corona- ontkenning, om maar eens een paar voorbeelden te benoemen. Misschien is het daarom goed om deze column niet te lezen, daar jij het mogelijk ontkent of het misschien niet wilt weten. 

Wellicht (en dat is begrijpelijk) komt al dat wel doordat alles onduidelijker en vager lijkt te worden en zo zal menig mens dan weer zeggen dat dat door de 5G-technologie komt of allerlei andere oorzaken. Die zijn er uiteraard altijd.

Willen we dat weten of niet? Neen hoor, en daarom moeten bepaalde schilderijen uit musea weg, straatnamen moeten anders, standbeelden van helden van weleer moeten weg en zelfs bepaalde films moeten niet meer getoond worden. Mag allemaal niet meer!
De mensengeschiedenis die bekleed is met nooit stoppend geweld en oorlogen (onze beschaming) dient het liefst uitgegumd te worden. We zijn immers 'beschaafd'.

Als je al dat door zou trekken, zouden welhaast alle historische bouwwerken gesloopt moeten worden, waarmee de Islamitische Staat in Irak en de Levant al druk mee bezig waren. Naast het koelbloedig vermoorden van allerlei mensen over de gehele wereld uiteraard.
De beroemde piramides (van Cheops en van de Mexicaanse ruïnestad Teotihuacán), het Colosseum in Rome, en al zéker alle kerken zouden afgebroken moeten worden, naast tal van andere (religieuze) bouwwerken. Uiteindelijk houd je amper iets over en op haar merites bekeken zou het gehele mensdom geëlimineerd moeten worden. Het individu is een prachtig schepsel, maar binnen het mensdom lijkt enkel ‘het menselijk onverstand’ te prevaleren.

We denken heel wat te zijn, maar niets is minder waar. Het mensdom doet al het andere leven geen goed. Het mensdom krijgt mogelijk dat wat het verdient en blijkt een volledig geslaagd schepsel te zijn van de door de mens zelfbedachte Bijbelse 'God'. Zoals ik al eerder schreef is deze God geschapen als evenknie van de mensen en niet andersom.

Die 'Bijbelse (blanke) God' vernietigde immers al eerder dan de mensen bijna al het leven op Aarde ten tijde van Noach (zondvloed) en elimineerde Sodom en Gomorra met zwavel en vuur. En zo 'duidt, doet en doodt' het mensdom niet anders.

Deze hypocriete levensvorm (wat zichzelf lauwert als 'kroonstuk van de schepping') kan het derhalve niet afschuiven op een door hunzelf gecreëerd schepsel genaamd 'God'. 

De mens als diersoort heeft deze planeet een welhaast ongeneeslijke kanker bezorgd. Van utopie naar dystopie (een wereld waarin je niet meer wilt leven).  De Natuur lijkt wraak te nemen en het gaat mis, daar waar het al veel langer mis ging. De mens is een schepsel van de onpersoonlijke Natuur en neemt dus wraak op zichzelf.

Van wat ik schrijf, wordt natuurlijk niemand vrolijk en wie wil dat nou écht weten?Liever schuiven we het af of weg. Of ‘knijpen we een oogje dicht’, maar liever dan dat nog sluiten we beide ogen voor dat wat we ons ‘Aards paradijs’ aan doen.

Toch was en is het er allemaal. Musea, tal van schilderijen, boeken en foto’s vertellen ons dat. Sinds het bedachte (aangenomen) verhaal van Kaïn en Abel slaat de mens zich elkaar de hersens in. 

Sinds de industriële acceleratieperiode van het antropoceen (waarin het Aardklimaat en de atmosfeer de gevolgen ondervinden van menselijke activiteit), direct na de tweede wereldoorlog, neemt de vernietiging van elk organisme exponentieel toe. Dat moge allemaal ontkent worden, maar dat is enkel omdat we het niet willen weten.

Wubbo Ockels nalatenschap liegt er niet om: 

En beluister nu vooral naar de stilte aan het eind van deze video en naar de stilte van jouw ziel. Wilde je dit wel weten of niet? 

In een open brief (een dag later bekend gemaakt na zijn overlijden) heeft Wubbo de mensheid opgeroepen om 'een ander pad te kiezen', waarin hij het geloof en het vertrouwen in de mensheid betoont en dat is een mooi sterven, maar een utopisch streven.

Ik heb daar geen vertrouwen in, daar de mensengeschiedenis het mij leert. Het vertrouwen heb ik eerder in het mensenindividu*.

De mensenmassa is immers heel gemakkelijk te beïnvloeden en ook dat leert de geschiedenis ons. Sterker nog, het is volop gaande. De zogenaamde mondiale beschaving is uiterst broos, en zéker de plaatselijke beschavingen. Een regering kan plots veranderen, waarbij en waarin die plaatselijke bevolking zomaar mee kan gaan om allerlei redenen. Geld en macht blijven immers corrumperen sinds mensenheugenis.

Tal van eerdere 'hogere beschavingen' zijn -op hun hoogtepunt wel te verstaan- al ten onder gegaan. Is het een vraag dat onze huidige ‘beschaming’ ten onder zal gaan?

Op de keper beschouwd is het concept 'vrede' illusoir en wordt ook vaak niet begrepen.
Vrede is immers de heilzame toestand van rust en harmonie, geheel zónder twist, strijd of stoornis. De realiteit toont ons echter dat alles in gevecht is om te overleven, het is eten én gegeten worden:

Planten gaan met elkaar het gevecht aan voor het meest gunstigste plekje Aarde. Planteneters eten planten, roofdieren eten elkaar en planteneters op en wij mensen eten alles op. Planteneters gaan met elkaar het gevecht aan voor het territorium en roofdieren gaan met elkaar het gevecht aan en met planteneters. Wij mensen gaan met alles het gevecht aan, vaak ook zomaar … voor de ‘lol’ en ook nu nog steeds:

In alleen Europa al worden jaarlijks 53 miljoen wilde vogels legaal doodgeschoten (Duitse studie van ‘Komitee gegen den Vogelmord E.V.’ 2019). 

En, had je al dit nog steeds willen weten? Of ontken je het allemaal?
 
Misschien zijn heel veel mensen van nu wel veel teveel verwend. 

Ik blijf echter vertrouwen hebben in het mensenindividu*, die een steen durft te verleggen in de rivier (des levens) ‘zodat die rivier dan een gunstigere loop’ krijgt.

En wie weet? Mogelijk ben jij wel een van die lezers die verder durfde te lezen en het ‘niet-willen-weten’ en het ontkennen herkent en erkent. Verleg zelf eens een steen 😉