Column Pierre Linssen: Mijn visioen, deel 2 van 2

In het Astoria Garden Hotel terug gekomen ging ik alles weer eens goed nakijken op een wat nauwkeurigere plattegrond. Ik ‘moest’ het verdikke zeker weten!

En daar kwamen we thuis pas achter, na nauwgezet onderzoek. De afmeting van het kruis was echter zo groot dat het niet meteen lukte. Onze oudste zoon (Universiteit, Twente) bood hulp en tekende een en ander uit op Google Earth en yes!
Het klopte exact! Zo zuiver liggend zelfs dat de kruislijnen precies parallel lopen met de geografische- meridiaan en latitude!

Mijn eerder sterk visioen bleek een ‘weten’ te zijn.
De verbazing en verwondering in de ogen van onze zoon spraken boekdelen:

Het Latijnse kruis:

In het noorden: Santa Maria del Popolo.

Hier zou als dank aan de Maagd Maria voor haar steun aan de kruisvaarders bij het bevrijden van het Heilig Graf, een kapel zijn gebouwd, en daarna veel later de huidige kerk met 12 (getal van perfectie) zijkapellen. Er zijn verschillende verhalen over de oorsprong (herbouwd in 1472). In de beroemde Chigi kapel, bevinden zich mozaïeken die werden ontworpen door Rafaël Santi; zij verbeelden: ‘De Schepping van de wereld’.

In het oosten: Santa Maria degli Angeli e dei Martiri.

Dit bouwwerk is wat mysterieuzer en is gebouwd in de oude thermen -gebouwd in het jaar 300- van de Romeinse keizer Diocletianus. De basiliek is gewijd aan de heilige maagd Maria en aan de ‘Zeven Engelen’ en ‘Zeven Martelaren’, doelend op de 10-duizenden christelijke dwangarbeiders die de thermen bouwden. In deze basiliek -gebouwd in 1563- heeft Michelangelo op hoge leeftijd gewerkt.

In het zuiden: San Paolo fuori le Mura.

Keizer Constantijn (opvolger van Diocletianus, tegengesteld aan diens modus operandi) liet oorspronkelijk een kleine basiliek boven het graf van Paulus bouwen in het jaar het jaar 324, ongeveer gelijktijdig met de eerste Sint-Pietersbasiliek (Basilica di San Pietro). Het is interessant om te weten dat keizer Constantijn (de Grote) in het jaar 325 het eerste Concilie van Nicea (Turkije) bijeen riep; een samenkomst van 318 bisschoppen. Die samenkomst leidde tot de vastlegging van de officiële leer van de toenmalige kerk en van de latere rooms-katholieke en oosters-orthodoxe kerken.

In het westen:  Basilica di San Pietro: Cappella Sistina.                                                                                        

De Capella Sistina (start bouw 1474) heeft de exacte afmetingen van de tempel van Salomo zoals die beschreven wordt in het Oude Testament.
Michelangelo Buonarotti bracht een groot deel van zijn leven in Rome door en heeft daar veel werken nagelaten. Hij vertrok in 1496 naar Rome en verbleef daar tot 1501.

In slechts vier jaar schilderde hij (van 1508 tot 1512) het grote gewelf van de Sixtijnse kapel (ruim 40 bij 13 meter) en de bovendelen van de muren. Dit realiseerde hij vrijwel volledig eigenhandig. De kapel staat vlakbij de Basilica di San Pietro.

Hieronder de geografische uitwerking van het grondplan (ca. 1700 jaar oud en rond 1470 bezegeld) van het kruis (ca. 3685 x 5850 mtr.), waarbij de rivier ‘Tevere’ zich als een slang om het kruis kronkelt overeenkomstig de Bijbelse ‘Nehushtan’:

Toen het allemaal een beetje ‘geland’ was bij ging ik nog verder speuren, waarbij ik op een bepaald moment heel erg schrok: iemand had al iets in een boek geschreven over een soort kruis in Rome?! Het pad van verlichting?!
Ik kwam uit bij het boek van Dan Brown: 'Het Bernini Mysterie' en baalde …

Ik wist dat mijn verhaal écht was; iedereen zou nu vast en zeker zeggen dat ik plagiaat had gepleegd. Wat een teleurstelling! Ik kende het hele boek niet en had er ook nog nooit van gehoord. Ik was helemaal van slag en keek daarna ook niet meer verder.

Na een paar weken pakte ik de draad weer op en wat bleek?

Het kruis in het boek van Brown is onsamenhangend geconstrueerd en de kaart waarop het afgebeeld staat lijkt gemanipuleerd: van links naar rechts: De West Ponente op het St. Pietersplein en de Santa Maria della Vittoria. Van boven naar beneden: Santa Maria del Popolo (vreemd dat ik ook bij die kerk uit kwam) en La Fontana dei Quattro Fiumi op het Piazza Navona. Deze lijnen vormen geen parallellen met de meridianen en het kruis is ook volledig uit verhouding: zo scheef als een krab!

Ik heb mezelf lang geplaagd met de gedachte dat veel mensen aan zouden nemen

dat ik net zo lang gezocht heb om tot ‘mijn’ kruis te komen. Dat weerhield me aanvankelijk om met mijn verhaal iets te gaan doen. Wat later in de tijd kon het mij niet meer schelen, je gelooft het of niet. Ik weet voor mezelf dat ik niets verzonnen heb en dat het mij oprecht toe gevallen is.

Precies dát was dan ook het moment dat ik me steeds minder van andersmens mening (op dát gebied) iets aan ging trekken. Het een na het ander leermoment volgde vanaf die tijd en de inzichten werden steeds completer. Al ‘die fantasieën’ van dat kleine jochie van weleer, bleken zich veel later doorgaans als waarheid te ontpoppen.  

De tal van vragen die ik mijzelf al mijn hele leven heb gesteld, kregen vanaf dat tijdstip een antwoord in de bevestigingen die ik in de ‘tekens’ steeds opnieuw ontving.

Van een piepklein fotoboekje in 2007 ging het naar een site die de oudste zoon opzette:
https://web.archive.org/web/20150426071724/http://www.freewebs.com/mysterieuskruisontdektinrome/index.html

Sommige plaatjes zijn weggevallen alsook de 167 reacties (en tips) in het gastenboek.
(klikken op de tabjes om verder te lezen)

Al dit leidde tot een verdere zoektocht op fora en elders, wat resulteerde in een dik manuscript, waar anderen mij mee geholpen hebben.

Mijn ‘aha-erlebnis’ rond mijn 30^ste, mijn uittreding rond mijn 35^ste, de kaartlegging rond mijn 38^ste  en dit visioen rond mijn 50^ste hebben mij aangezet tot het ‘buiten de kaders denken’, het zogenaamde lateraal denken. Weg met het traditionele paradigma en nóg meer weg met mijn oude vastgeroeste ego van ’belangrijkheid’: een ‘Eureka-moment’!

En een ‘bevrijding’ …