Column Pierre Linssen: Ook (bij)'gelovig'?...

Iemand iets vreemds of akeligs overkomen op ‘vrijdag de 13^e’ november 2020?
Hoe zit dat en met al dat andere (bij) - ‘geloof’ ?

Is dat niet iets wat ons opgelegd en/of ‘ingeprent’ is of wat we onszelf ingeprent hebben?
Ingebed in het eigen ‘paradigma’ waar ik het eerder over had in mijn vorige columns?

Dat ‘geloven’ is een zaak van jezelf en als je ‘gelooft’ en daar vertrouwen en/of hoop in koestert, kan dat een houvast zijn, van een strohalm tot aan een Hemels wezen.
Laat iedereen daarin vrij mits het niet bedreigend opgedrongen of afgedwongen wordt.

De spot drijven met iets waar andere mensen een houvast in zoeken getuigt mijns inziens van een groot onfatsoen en respectloosheid. Een toonbeeld van onbeschaafdheid.
Mening van ongelimiteerde vrijheidsuiting gaat mij in vooral dit geval veel te ver.

Maar nu dat bij-geloof (een ‘geloof’ wat vaak nog sterker blijkt te zijn dan het religieuze).
Het eerste voorbeeld is die vrijdag de 13^e. Waar het vandaan komt is niet geheel helder. Stierf Jezus op vrijdag de 13^e aan het kruis? Zijn de tempeliers op (vrijdag?) de 13^e oktober in 1307 in Frankrijk gearresteerd als opmaat voor de vernietiging van deze orde? Gebeurde het op die dag, die 10^e plaag van Egypte, toen alle eerstgeborenen stierven volgens het boek exodus in de Bijbel? Er zijn mensen die écht beangstigd zijn voor die vrijdag de 13^e en daar is een naam voor (niet schrikken): paraskevidekatriafobie*

Als je angst hebt voor het getal 13 wordt dat triskaidekafobie** genoemd.
Het getal 13 volgt op het getal 12 (het getal van volmaaktheid en perfectie) en zou dus ongeluk brengen. Volgens de Noorse mythologie was Loki (de god van leugens en chaos), de 13^e god die onuitgenodigd binnenkwam tijdens een diner van 12 andere goden en aldaar de god Baldr (zoon van Odin en Frigg) doodde, waarna de Aarde in duisternis werd gedompeld. Wie het werkelijk weet mag het zeggen, ik heb met al die beweringen (tot mijn 50^ste) dus wel de ‘spot’ gedreven en tartte ‘het lot’ zelfs:  

Bewust zocht ik ladders op om onderdoor te lopen. Horoscopen vond ik eveneens flauwekul en zo las ik mijn Moeder ‘mijn’ horoscoop (Weegschaal) eens voor.
Na afloop zei mijn Moeder: “Pierre, dat klopt helemaal precies met jou!”
Daarna vertelde ik haar plagend dat ik de horoscoop van Leeuw voorgelezen had.

Een tarot-kaartlegging heb ik ook een keer laten doen in mijn queeste naar mijzelf.
Zo rond mijn 35^ste. De kaartlegster schrok hevig toen ze een kaart (De Engel) draaide, die ze volgens haar eigen zeggen nog nooit gedraaid had. Tevens zei ze dat ik de kaart na een maand zou vergeten en veel later weer terug zou halen met een grote schok: “Rond mijn 50^ste ”… zei ze. Ik schoot in de lach en verwees die kaart subiet naar het canvas van het rijk der fantasieën, waar dit slechts een kleine penseelstreep op was.

15 jaar later gingen mijn vrouw, onze dochter en ik op vakantie in Rome waar ik tijdens die vakantie een heus visioen kreeg en dat zette mij allemaal -op advies van onze dochter- aan tot het schrijven. Dat had niets met die kaart te maken, maar met iets (verbijsterends) wat allemaal nog aan de order komt. Een paar dagen later schoot mij die tarotkaart van de ‘De Engel’ wél te binnen en herinnerde mij de voorspelling en de betekenis hiervan! Ik kon er niet meer van slapen. Thuis gekomen zocht ik ter bevestiging de betekenis van die kaart (“Het Oordeel XX”, de 20^ste  kaart in de ‘Grote Arcana’) op en waarachtig! Dát zette mij nóg meer aan tot het schrijven.

In het toeval geloof ik al lang niet meer, in plaats daarvan kunnen je bepaalde zaken wel ‘toe vallen’ en dat is iets anders. In iets wat je toe valt, ben je niet naar op zoek.  

En vooral dát ervoer ik steeds opnieuw.
Elke keer als ik dan toch weer ging twijfelen, viel mij weer iets anders bijzonders toe.

Ik had er blijkbaar geen invloed op … ontsnappen bleek niet mogelijk, alsof het allemaal vast lag en zo gebeurde het allemaal wat er na 2007 blijkbaar ‘moest’ gebeuren:
een ‘causaal deterministisch proces’ !

Met vrijdag de 13^e echter heb ik nog steeds niets, maar toch … ik kon het niet laten:

Op vrijdag 13 oktober 2017 schreef ik heel bewust mijn beroepschrift voor mijn twee vigerende rechtszaken aan de Centrale Raad van het (hoger) Beroep (CRvB).

Op zondag 15 oktober 2017 merkten mijn vrouw en ik tijdens een fietstocht 5 klavertjes vier op, verscholen tussen het gras en veldbloemen toen we ergens willekeurig stopten langs een veldweg om even wat te drinken. Deze gebeurtenis viel ons ‘zomaar’ toe.

Begin april 2018 stelde de CRvB mij geheel in het gelijk voor beide rechtszaken …
Een heel bijzonder jaar brak aan …

Hebben die vijf klavertjes vier die vrijdag de 13^e overruled?
Of bracht die datum mijn opponent geen geluk?
Welk (bij)geloof was sterker?
Of was er in dit geval geen enkele sprake van (bij)geloof?

Voor mij bestonden die vragen al langer niet meer.

Geloof het of niet.

Voetnoot:

Op mijn visioen in Rome, de tarotkaart en het getal 12 alsook een paar ‘toevalligheden’,  kom ik zéker nog uitgebreid op terug, maar daarvoor is een aanloop nodig.

En daarvan heb ik al een aanvang gemaakt in mijn eerdere columns, waarmee het uiteindelijk een totaalverhaal wordt.

De woorden met een asterisk (* en **) kunnen geselecteerd, gekopieerd en geplakt worden in Google, voor degenen die nieuwsgierig zijn.