Column Pierre Linssen: The neverending story: Game of Thrones

Jaren geleden hebben onze kinderen ons al eens geadviseerd de televisieserie Game of Thrones te bekijken. Bij (ahum) ‘toeval’ ontwaarde ik -nadat Ziggo een paar maanden geleden een upgrade had uitgevoerd- dat onze TV een kijklijst heeft.
En dus ging ik kijken en maakte kennis met het begrip ‘Binge watching’. 😊

Aanleiding: vakantiebestemming 2021

In het jaar 2012 hebben we een film gezien op het Duitse net die ons bijbleef:
“Aus dem Leben der Hildegard von Bingen”:

Hildegard werd geboren in het jaar 1098 en was een heuse inspiratiebron van Leonardo Da Vinci en Dante. Een Duitse benedictijnse abdis en een van de eerste vrouwen die schreef over vrouwelijke seksualiteit. Een zeer bijzondere vrouw die haar tijd ver vooruit was. Een wetenschapper, dokter, componist, schrijver, poëet, mysticus, politicus en jawel, een ecologisch activist.

Superinteressant en de tijd ging verder totdat … we ‘De Beentjes van Sint-Hildegard’ op tv bekeken hebben. Inmiddels heb ik ‘m al drie keer (met anderen) bekeken: mieters!!

Attentie, spoiler:

Een prachtfilm die ons deed besluiten om naar de plek van ‘De Beentjes van Sint-Hildegard’ te gaan, 278 kilometer zuidwaarts in Rüdesheim am Rhein.

Het landschap waar we nu waren was zoals verwacht. We hadden de erg mooie toeristische route aan de oostkant langs de Rijn gekozen en hebben ons doel bezocht. Aardig, maar geen spectaculaire ervaring zoals met de eerst genoemde film. Daarentegen is de omgeving wél adembenemend: Het Boven Midden-Rijndal.
Een gedeelte hiervan staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO met tal van burchten/ruïnes en kastelen, gebouwd op soms ruim 1000 jaar oude fundamenten van roofridderburchten en fortificaties.

Ongeveer 40 bouwwerken bevinden zich over een lengtegebied van ongeveer 67 km. langs de Rijn. Jawel, we bevinden ons in de wereld van het Game of Thrones van weleer. Alsof het zo moest zijn. Burcht Marksburg, Reichenstein, Katz, Maus, Gutenfels, Pfalzgrafenstein, Schönburg, Ehrenfels, Rheinstein, etc. … sprookjesachtig mooi, hoewel?

Game of Thrones

Op de keper beschouwd zijn die eerdere tijden zeer angstaanjagend.
Martel- en folterkamers, kantelen en schietgaten, martelkooien, schiettorens en dikke verdedigingsmuren. Kanonnen, lepelblijdes en slingerarmkatapulten.

En het maakt niet uit waar we tijdens al onze vakanties vertoefden, overal kom je deze menselijke creaties tegen. Toch blijven we die dorpjes en stedekens van weleer mooi vinden met al die torentjes en vestingmuren.

Alsof dat nog niet genoeg is, kunnen we ons hart ophalen in de talrijke musea die allerlei artefacten laten zien hoe we langer geleden met elkaar om gingen. Gezellig ☹

Ook de kerken dragen hierin hun steentje bij, met het ene interieur nog ‘mooier’ dan de andere kerk. Ook hier zie je het wrede spel der mensheid. Overal lijken en geweld, verwerkt in beeldhouwwerken en schilderijen.

Het waren tijden van weleer en geloof het of niet, niet eerder was er zoveel vrede op Aarde zoals het nu is. Hier in Nederland van vestingstedeke of dörpke naar gemeenten in 1798, naar het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, naar (Europese) Uni en verenigde staten elders. We maken geen oorlog (meer) met elkaar, maar het Game of Thrones blijft op de loer liggen, waarbij geld en macht blijven prevaleren.

Als het nu oorlog wordt tussen de grote mogendheden -ook wel grootmachten of wereldmachten genoemd- dan berg je maar. Te akelig om aan te denken, maar ondenkbaar is het zeer zeker niet.

Los van de innerlijke heb- en machtswellustige dwang en drang van de mens om iets meer te hebben en/of te zijn dan de ander, een andere religie of een ander land in het spel van het Game of Thrones, is en blijft er een fenomeen wat altijd zal overleven.
Een fenomeen waar we niet zonder kunnen en waar wij met onze eigen gelauwerde intelligentie zeer afhankelijk van zijn.

Een fenomeen dat ons geschapen en geëvolueerd heeft. De bron van alles, van al het moois wat wij als het mensdom zijnde leegmelken, uitputten, beroven en vervuilen als dank voor het aangenaam verpozen: de Natuur (werkelijkheid) met een hoofdletter geschreven. De enige en werkelijke schepper.

Het mensdom heeft een keiharde schop onder haar kont nodig, en ik schreef er al eerder over in: Het 'Niet willen weten'. 

In de onderstreepte link hierboven benoemde ik heel even het antropoceen.
Dit apert korte geologische tijdperk van de vernietigende mens is echter niet meer dan een microscopische kleine penseelstreep op het canvas van het bestaan van de Aarde.
Jawel, we graven ons eigen graf. Dat moge als een dooddoener en pessimistisch overkomen, maar toch zeer realistisch. Wijsheid heeft kennis gemaakt met ontkenning op elk gebied door menselijk toedoen.

Over miljoenen jaren zal er wellicht een intelligente zijn die constateert dat welhaast al het leven op Aarde vernietigd is tijdens een 6^e massaextinctie, waarbij die mogelijk niet toegeschreven wordt aan de huidige moderne en eigen bejubelde ‘beschaafde mens’.
Die soort zal waarschijnlijk ‘over het hoofd worden gezien’, enkel door haar door haar zeer korte vernietigende bestaansgeschiedenis.

Het leven zal zich hervatten, zoals het zich al eerder heeft hervat. Er zijn levenssoorten op Aarde die al miljarden en 100-den miljoenen jaren overleven. Een daarvan is het beerdiertje waarover ik al eerder schreef; een échte survivor! Net als bijvoorbeeld de nautilus en de degenkrab; allen winnaars van het Game of Thrones.

Wij kunnen nauwelijks in de schaduw staan van dieren en planten die de wereld werkelijk gevormd hebben, waarvan de sporen gigantisch zijn die ze miljoenen jaren geleden nagelaten hebben zoals de koraalriffen, de krijtrotsen, eilanden en zelfs landen, steenkool, diamant en ga zo maar door.

Hoe oud de menselijke hebzucht is? Ouder dan hun veroveringen en jonger dan de verbale taal. Wellicht sinds de uitvinding van het schrift, maar zeer zeker sinds de industriële revolutie sinds 1750. Na 1945 nam de niet te stoppen stroomversnelling van de vernietiging van ‘ons Aards paradijs’ exponentieel toe: kopen, kopen en nog eens kopen om te hebbe, hebbe en te hebben.

Communicatie heeft ons dat gebracht waarin wij als mensdom baden en dat zal onze soort ook (snel) vernietigen. We zijn enkel verliezers zoals vooral nu volop gaande is.

Amen.