Heidi Schrijft: I'm Back!!

Hoi allemaal, 

Nou, dat is een tijd geleden. Ik kreeg vandaag een herinnering op facebook dat ik vorig jaar ben gestart met mijn blog. En jullie hebben al een hele tijd weinig van me gehoord (via dit blog dan, op fb zie je me wel regelmatig). Het zal bijna ook een jaar geleden zijn dat ik voor het laatst geschreven heb. 

Een van de dingen die me tegenhield om een blog te starten is dat mensen al snel iets gaan verwachten. En ik was bang dat ik die verwachtingen niet waar kon maken. En inderdaad, een tijd geleden zei iemand: je hebt allang niet meer geschreven he...het wordt wel weer eens tijd!

Tja, waar moet ik het over hebben? Een  reden dat ik niet meer bezig was met mijn blog is het feit dat ik vanaf de zomervakantie full-time ben gaan werken. Hartstikke leuk want ik heb een hele gave baan. Maar 36 uur, da's best wel veel in de praktijk. Ik merk dat ik 's avonds niet zoveel energie meer heb, op vrijdagmiddag als ik thuiskom dommel ik in slaap. Op zaterdag moet ik even afschakelen, dan is het zondag en hoppa, daar gaan we weer! De weken vliegen voorbij!

Op zich is dat niet erg, 's avonds heb ik nog wel eens andere dingen, maar ik merk dat het me steeds meer moeite kost om na een dag rammen op de toetsen en turen naar mijn scherm thuis de laptop op te starten om iets nuttigs te doen. Een beetje scrollen op mijn foon en zappen op de tv en dat was het dan wel. Dat is bijzonder lastig als je van alles op de laptop wilt doen (zoals deze blog) of moet doen (zoals mijn scouting werk).  Gelukkig heb ik nu voor de scouting een lieve, kundige opvolger gevonden die vol voor scouting gaat. Tenminste dat denk ik dan.  En zeg nou zelf,  een uitgebluste muts daar zit de jeugd niet op te wachten. Binnenkort ga ik dus na heel wat jaartjes de Scoutingclub verlaten, maar zoals men zegt, alles gaat voorbij.

Een nadeel van full-time werken is dat er zoveel blijft liggen. In mijn geval troep, stof en was.  Maar ach, we kunnen ons nog wassen dus waar klaag ik over?  In de ideale wereld is mijn huis brandschoon, perfect opgeruimd en een lust voor het oog. In de praktijk heb ik dit stadium nog nooit bereikt. Ik denk eerlijk gezegd ook niet dat dit bij mij past. Op het moment is zelfs mijn boekenkast een ravage, dat komt niet zo vaak voor. Maar ja, nieuwe hobby he...ik pluk her en der boeken uit mijn kast.

De boekenkist. Wat vind ik dat leuk, een beetje boeken buiten zetten en hopen dat iemand ze meeneemt. En stiekem ook hopen dat er ook boeken achtergelaten worden die ik nog niet ken.. Enne, het werkt! Er staan nog geen rijen dik, maar aan de kist te zien zijn er toch regelmatig bezoekers geweest. En dat maakt me ook een beetje trots, aangezien ik wel eens gehoord heb dat het maanden duurt voor zo'n minibiebje begint te lopen. Nou Well, we hebben het in een maand voor elkaar! Gaaf toch! Het liefst zou ik een tweedehands soortement winkeltje hebben in boeken, maar het woord weggeven en winkeltje past niet helemaal bij elkaar. Ach, daar heb ik nog jaren voor om dat verder uit te denken haha. 

Vandaag heb ik op een of andere manier lekker veel gedaan, niet zichtbaar hoor, maar de was is een groot gedeelte weggewerkt. Poetsen..tja..dat komt de volgende keer! Anders wordt het maar saai! Ik neem mezelf voor om weer meer tijd te nemen voor deze blog en wie weet heb ik de volgende keer wel iets zinnigs te melden!

Lieve groet Heidi