Ouders van Achtste Groepers huilen niet!

De jaarlijkse eindmusical van onze Groep 8 van de ‘Vitusschool’ is een feit! Dit maal hadden de leerlingen en de juffen gekozen voor de musical ‘de Achtbaan’!

De Achtbaan als metafoor voor de ontwikkeling die de komende Brugpiepers ondergingen van Groep 1 t/m Groep 8. Elk jaar met zijn eigen specifieke kenmerken.  Zo vergaderden Groep 2ers rond de zandbak op het schoolplein over triviale onderwerpen als ‘wie is er al zindelijk’ en ‘of je nog in sprookjes gelooft’. Bleven Groep 6ers liever wat langer in bed: ‘ik ben zo traag vandaag’. En hielden Groep 8ers (om het verhaaltje rond te breien) een zitting rond dezelfde zandbak met tijd voor reflectie.

Helemaal aan het einde van de voorstelling zorgde het gevoelige lied ‘Afscheid’ al snel voor de nodige snikjes in de zaal, maar toen het lied ook nog eens werd omlijst met een diapresentatie van alle leerlingen met hun schoolportret van groep 1 en van groep 8, hielden alleen de hele echte Die-hards het nog het droog. Jouw eigen mupke uit groep 1 en jouw prepuber uit groep 8; samen in één beeld. Daar ga je toch wel even heel onopvallend van kuchen en slikken!

De volgende dag rond de klok van 12 uur werden de ouders verzocht naar het schoolplein te komen, om de kinderen symbolisch uit te zwaaien. Het team had een stellage gemaakt van gymstoestellen en een glijbaan en de overige kinderen van groep 1 t/m groep 7 vormden een lange Erehaag. Eén voor één gleden de kinderen hun nieuwe toekomst in, stormden ze ‘high fivend’ langs de stoet kinderen, om vervolgens boven op het Kasteel toegejuicht te worden door iedereen. Het was een waar feest! Na alle commotie, selfies en omhelzingen, liep het schoolplein langzaam leeg en draalden sommige ouders nog wat bij elkaar. Alsof we het er allemaal een beetje moeilijk mee hadden.

Ikzelf, in het verleden niet zo heel honkvast en daardoor weinig moeite met veranderingen, had van tevoren heel stellig gezegd dat ik zeker niet emotioneel zou zijn. Waarom? Hij ging toch met zijn beste vriendjes naar de volgende school? Ik had door mijn jongere dochtertje toch nog twee jaar Vitusschool voor de boeg?

Maar ook ik moest eraan geloven, toen ik die geëmotioneerde snoetjes zag. Was het verdriet om wat is geweest? Was het angst voor het onbekende? Het zal een beetje van beide zijn, want zoals tijdens de musical, de avond ervoor, al werd gezongen door deze ‘Klas van 2017’:

‘Want wij gaan nu naar Niemandsland, hier is groot en daar is klein. Heel hard zwemmend naar de overkant, afscheid nemen doet een beetje pijn.’

Wij, van wellaandemaas.nl wensen de Klas van 2017 een hele spannende, leerzame, ondeugende en vooral gelukkige tijd toe op de Middelbare School. Fijne vakantie allemaal!