Column Pierre Linssen: 12

Op 5 januari 1957 trouwden mijn ouders voor de kerk en precies op de dag af, werd ik 40 weken later geboren. Het kan niet louter toeval zijn geweest dat ik, net als mijn Moeder op een 12e dag in een Mariamaand geboren werd. Moeder in mei (1933) en ik in oktober (1957). Haar vader werd overigens ook op een 12e geboren, dat was in 1905 in januari, die eveneens gewoond heeft op huisnummer 12 in de Arnoud van Gelderstraat te ’s-Hertogenbosch. De jongere zus van Moeder (mijn tante dus) werd op een 12e geboren in februari. De Petrus Canisiusstraat 12 in Venlo werd mijn geboorteplek en inmiddels woon ik al ruim 40 jaar in Well op jawel, huisnummer 12.

Toeval?
Ik heb dat erg lang gedacht tot in het jaar 2007. Ik schreef in twee delen over mijn visioen in Rome destijds en verwijs in dezen naar mijn eerdere column van 19 december 2020.

Ene meneer Rozema plaatste in 2010 in het gastenboek van mijn site (alwaar ik in mijn column naar verwijs) een bericht. Hij ontdekte dat de 'Vicolo del Divino Amore' (Steeg van Goddelijke Liefde) precies op het snijpunt van het door mij ontdekte geografische kruis in Rome ligt. Aardig van hem en ik ging dat eens nader bezien.

Ik zoomde in via Google Maps waarbij Rome een driedimensionale kaart bleek te hebben.
En dat (een driedimensionale kaart) had ik nog niet eerder gezien. Van opwinding bewoog mijn vinger iets te vlug vooruit over het wieltje van de computermuis en het beeld vervaagde heel even, waarna het zich verhelderde op een gegraveerde muursteen.
Het getal … 12 werd zichtbaar!! Jawel, in die steeg!!

De Vicolo del Divino Amore, gelegen tussen Piazza Borghese en de via dei Prefetti, ontleent de naam aan de (kerk) ‘Santa Maria del Divino Amore’ (Heilige Maria van de Goddelijke liefde). Het eerste zekere nieuws met betrekking tot deze kleine kerk dateert uit 1131 en was oorspronkelijk opgedragen aan de christelijke martelaar S. Cecilia, aangezien ze volgens de legende werd gebouwd op de overblijfselen van het vaderlijke huis, waar S. Cecilia bad. Dit alles wordt bevestigd door een kleine steen, gevonden in 1604 onder het altaar (en nu bewaard in de sacristie) waarop de inscriptie staat "Haec est domus in qua orabat Sancta Caecilia - MCXXXI" à ("Dit huis hier, waar de heilige Caecilia gebeden heeft - 1131."  … met dank aan onze Pastoor voor de vertalingen).

Het zal de lezer mogelijk weinig interesseren, maar het leverde mij een onbeschrijflijk gevoel op. Iets euforisch, iets van een extase, een trance of een zielsvervoering.
Later hebben we de ‘Cripta di Santa Cecilia’ bezocht in de catacomben van Rome.
Al dat (mijn visioen) was de aanleiding voor mij (gestimuleerd door onze dochter die alles samen met mijn vrouw en mij beleefde in 2007) om een manuscript te schrijven.

Daarna (2007) ontmoette ik overal het getal 12. Wanneer we bijna altijd ongepland op vakantie gingen gebeurde het vaker dat onze eindbestemming op huisnummer 12 viel en één keer zelfs bleken de kamer en het huisnummer overeen te stemmen. Juist, 12 dus.

Op de datum 21-12-2012, kreeg ik om (bijna) 12:00 uur iets te horen op mijn werk, waar ik tot september 2020 zeer zwaar mee belast werd. Uiteindelijk bleek die gehele periode een eclatant hoogtepunt te zijn geweest. Bijna alles wat ik ervoer in die periode paste welhaast precies in dat wat ik allemaal in mijn manuscript (titel: “Geloof het of niet!” -eerder “Toeval bestaat niet!”-) vermeld had. Fantastisch!!

In mijn levenslange queeste naar mijzelf tot 2007, heb ik in Well vaker Mia [censuur] bezocht. Ze was in staat om pijn weg te bidden al wat mijn vrouw (zonder dat ze het wist) ervaren heeft. Meerdere keren waren we verrast en ikzelf nog een paar keer meer.
Rond mijn 30-ste vroeg ik haar of ze mijn verjaardag en geboortejaar kon duiden (12-10-57). Wat ze me vertelde verraste mij en kon dat niet geloven.
 
In 2007, terugkijkend op de verleden 20 jaar daarvoor, bleek het echter allemaal te kloppen. Het blijft almaar doorgaan. Nét zoals de tarotkaart mij nog uitgebreider vertelde, die op mijn 38-ste voor mij werd gedraaid.

Mijn geboortejaar (de 5 en 7 opgeteld) maakt 12, wat ook mijn geboortedag is en dat vertelde blijkbaar wat. De getallen 5 en 7 an sich óók, maar de 12 is het ‘belangrijkst’. Wat Mia mij verteld heeft, vond ik later in de numerologie terug.

Ik weet het: The Law of attraction, confirmation bias en selffulfilling prophecy (in goed Nederlands: de wet van de aantrekking, voorkeur voor bevestiging en zelfvervullende voorspelling) kunnen je leiden naar dat wat je graag zou willen.
Maar ik wilde juist helemaal niets en keerde mij heel bewust van ‘het willen’ af.
Het gebeurde ‘gewoon’. Toeval bestond niet meer. Ik liet niets meer aan het schijntoeval over, het viel mij keer op keer toe. Vandaar de eerdere titel van mijn manuscript: ‘Toeval bestaat niet!’

Volgens een paperback Kryon; 'Alchemy of the Human Spirit: A Guide to Human

Transition into the New Age' is het getal 12 met onze erfelijke code verbonden.

Volgens Kryon is magnetisme een interdimensionale kracht die vanuit twaalf

verschillende dimensies werkzaam is…

Volgens Wikipedia verwijst de numerologie het getal 12 aan als het getal van perfectie.
Hier een paar linken wat de volgenden er van menen:

Wikipedia.
Numerologie.
Bijbel.

Als je (de mens) ademt, praat je

Als je praat, denk je

Als je denkt, vraag je

Als je vraagt, zoek je

Als je zoekt, ervaar je

Als je ervaart, leer je

Als je leert, groei je

Als je groeit, wens je

Als je wenst, vind je

Als je vindt, twijfel je

Als je twijfelt, vraag je je af

Als je je afvraagt, begrijp je

Als je begrijpt, weet je

Als je weet, besef je

Als je beseft, heb je inzicht

Als je inzicht hebt … Ben je:
een deeltje of kind van: de Kosmische Kracht - Atman - Het (akasha)Veld  - Brahman - God:

BewustZijn!